ماده ۱۰ ـ دعوت از شاهد یا کارشناس
۱ ـ درصورتی‌که در جریان تحقیقات مقدماتی یا دادرسی در قلمرو یکی از طرف‌های متعاهد نیاز به حضور شاهد یا کارشناس مقیم قلمرو طرف متعاهد دیگر باشد، مقام صلاحیت‌دار طرف متعاهد درخواست‌کننده دعوت‌نامه‌ای را برای حضور شاهد یا کارشناس از طریق طرف متعاهد درخواست شونده ارسال خواهد داشت.
۲ ـ دعوت‌نامه نباید متضمن ضمانت اجرائی برای دعوت‌شده، در صورت عدم حضور باشد.
۳ ـ شاهد یا کارشناس در مواردی که طبق قانون یکی از طرف‌های متعاهد حق یا تکلیف خودداری از ارائه اطلاعات یا اظهارنظر کارشناسی وجود دارد، از ارائه اطلاعات یا اعلام نظر کارشناسی خودداری خواهد کرد.
۴ ـ شاهد یا کارشناس در تمام مدتی که حضور او برای ارائه اطلاعات یا انجام کارشناسی لازم باشد، برای اتهامات یا محکومیت‌های قبل از عزیمت و یا اموری که موضوع محاکمه بوده و او را برای ارائه اطلاعات یا انجام کارشناسی در آن امر دعوت کرده‌اند، نمی‌توان تعقیب، توقیف، محاکمه و یا مجازات نمود.
۵ ـ چنانچه مقامی که شاهد یا کارشناس را دعوت کرده به وی اطلاع دهد که دیگر به حضورش نیاز نیست، اما او ظرف مدت پانزده روز پس از دریافت این اخطار قلمرو طرف متعاهد درخواست‌کننده را ترک نکند از مصونیت فوق‌الذکر برخوردار نخواهد بود. مدت‌زمانی که طی آن شاهد یا کارشناس آزادانه و به دلایل خارج از اراده خود نتواند قلمرو طرف متعاهد درخواست‌کننده را ترک کند، جزء مهلت مقرر در این بند محسوب نخواهد شد.
۶ ـ شهود و کارشناسانی که در قلمرو طرف متعاهد دیگر حضور می‌یابند، حق‌دارند مخارج سفر و اقامت در خارج و اجرتی که در روزهای سفر از آن محروم شده‌اند را از مرجع درخواست‌کننده دریافت نمایند. علاوه بر آن، کارشناسان مستحق دریافت حق‌الزحمه انجام کارشناسی می‌باشند. در دعوت‌نامه باید قبول پرداخت و نوع هزینه‌ها قید شود. در صورت درخواست، طرف درخواست‌کننده پیش‌پرداخت هزینه‌ها را تأدیه خواهد نمود.
۷ ـ مقررات فوق مانع از آن نیست که از طریق دستگاه‌های دیداری یا شنیداری، اظهارات شاهد یا کارشناس اخذ شود. هزینه‌های مربوط به عهده طرف متعاهد درخواست‌کننده خواهد بود، مگر آنکه طرف‌های متعاهد به نحو دیگری توافق کنند.
