ماده ۱۱ – دعوت از اشخاص مرتبط با دادرسی
۱ – درصورتی‌که در جریان تحقیقات مقدماتی یا دادرسی در قلمرو یکی از طرفین نیاز به حضور شاهد یا کارشناس مقیم قلمرو طرف دیگر باشد مرجع دادگستری صلاحیت‌دار طرف درخواست‌کننده دعوت‌نامه‌ای را برای آن اشخاص از طریق طرف درخواست شونده ارسال خواهد داشت. اشخاص مندرج در این بند در رابطه با حضور خود به‌موجب دعوت طرف درخواست‌کننده آزادانه تصمیم میگیرند.
۲ – اشخاص مذکور در بند (۱) این ماده که بدون توجه به تابعیتشان به‌موجب دعوت مرجع دادگستری طرف دیگر داوطلبانه حضور یافته‌اند در قلمرو طرف مزبور در رابطه با هر فعلی که قبل از گذشتن آن‌ها از مرز اتفاق افتاده است، بازداشت، مشمول مسؤولیت کیفری یا اداری یا مجازات نخواهند شد. چنین اشخاصی در قلمرو آن‌طرف در رابطه با شهادت یا نظرات کارشناسی‌شان یا هر فعلی که موضوع دادرسی است و برای آن دعوت‌شده‌اند، بازداشت، مشمول هرگونه مسؤولیت کیفری یا اداری یا هرگونه مجازات نخواهند شد.
۳ – چنانچه به شاهد یا کارشناس اطلاع داده شود که دیگر به حضورش نیاز نیست، اما او ظرف مدت پانزده روز پس از دریافت این اخطار قلمرو طرف درخواست‌کننده را ترک نکند تضمین‌های پیش‌بینی‌شده در بند (۲) این ماده اعمال نخواهد شد. مدت‌زمانی که طی آن این اشخاص آزادانه و به دلایل خارج از اراده خود نتوانند قلمرو طرف درخواست‌کننده را ترک کنند، جزء مهلت مقرر در این بند محسوب نخواهد شد.
۴ – شهود یا کارشناسانی که بنا به دعوت در قلمرو طرف دیگر حضور می‌یابند، حق‌دارند مخارج سفر و اقامت در خارج و اجرتی که در روزهای سفر از آن محروم شدهاند را از مرجع دادگستری درخواست‌کننده دریافت نمایند. علاوه بر آن کارشناسان مستحق دریافت حق‌الزحمه انجام کارشناسی می‌باشند. در دعوت‌نامه وجوهی که قرار است به شخص دعوت‌شده پرداخت شود مشخص خواهد شد. در صورت درخواست، طرف درخواست‌کننده پیش‌پرداخت هزینه‌ها را تأدیه خواهد نمود.
۵ – مفاد این ماده شامل زیان‌دیده، خواهان، خوانده و نمایندگان آن‌ها نیز می‌گردد.
